“တစ္ခါတစ္ရံ အေပ်ာ္ ၾကာဇံေၾကာ္”

ေန႔လယ္စာကို ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္း စားရေလ႔ရွိပါတယ္။ စာေရးဆရာက အလုပ္သြားတာကိုး။ ဒီေတာ႔ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္း စာေရးဆရာ မႀကိဳက္တဲ႔၊ ကၽြန္မ ႀကိဳက္တဲ႔ အစားအစာမ်ားကို လုပ္စားေလ႔ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းဆိုေတာ႔ ကိုယ္ႀကိဳက္တာကိုယ္ စားတာေပါ႔ေနာ္။ တစ္ခါတေလဆိုေတာ႔ လည္း ကိုယ္႔ဘာသာ အေပ်ာ္သေဘာမ်ိဳးနဲ႔ လုပ္စားတဲ႔ သေဘာပါ။

အိမ္ရွင္မေတြဟာ အားလံုး အတူတူပဲ ထင္ပါရဲ႕။ မိသားစု ထမင္း၀ိုင္းအတြက္ ကိုယ္ႀကိဳက္တာကို ေနာက္ဆုတ္ၿပီး ကိုယ္႔ အိမ္ေထာင္ဦးစီး၊ ကိုယ္႔သားသမီးေတြ အႀကိဳက္ကို ေရွ႕တန္းတင္ၾကရေလ႔ ရွိတယ္ေလ။ ကၽြန္မ ဘြားဘြား ဆိုလည္း ဘိုးဘိုးႀကိဳက္တာကို ဦးစားေပးရတယ္။ ကၽြန္မ အိမ္ေထာင္ မက်မီကဆို ဘြားဘြား ကလည္း ဘိုးဘိုးကိုပဲ ဦးစားေပးေနတာပဲ ဆိုၿပီး မလိုတမာေလး ေျပာေလ႔ ရွိပါတယ္။ အခု ကၽြန္မ အိမ္ေထာင္က်ေတာ႔ ကၽြန္မ သိသြားၿပီေလ။ အိမ္ရွင္မေတြဟာ ခင္ပြန္းသည္ အႀကိဳက္ကို ဦးစားေပးၾကပါလား ဆိုတာေလ။ အိမ္ေထာင္ဦးစီးေတြက အတင္းအက်ပ္ သူတို႔ကို ဦးစားေပးခိုင္းတာ မဟုတ္သည္႔တိုင္ ကၽြန္မတို႔ အိမ္ရွင္မေတြက သူတုိ႔ကို ဦးစားေပးရတာကိုပဲ ေက်နပ္ ေနၾကတယ္ ထင္ပါ႔။

အဲဒီ႔ေတာ႔ ဒီေန႔ ေန႔လယ္စာကို ကၽြန္မရဲ႕အိမ္ေထာင္ဦးစီး စာေရးဆရာ အလုပ္သြားေနတုန္း သူ မႀကိဳက္ေပမယ္႔ ကၽြန္မ အလြန္ၾကိဳက္တဲ႔ ၾကာဇံေၾကာ္ေလး ေၾကာ္စားျဖစ္တယ္။ သူက ၾကာဇံေၾကာ္ မႀကိဳက္ဘူး။ သူက ကၽြန္မကိုေျပာဖူးတယ္။ ကၽြန္မက ၾကာဇံေၾကာ္၊ မုန္႔ဟင္းခါး၊ ရခိုင္မုန္႔တီ စတာေတြ ႀကိဳက္လို႔တဲ႔။ အမွ်င္ေသး တဲ႔ အစာေတြ အေတာ္ႀကိဳက္တဲ႔ ေကာင္မေလးတဲ႔။ အဲဒီ႔ စကားကို ကၽြန္မနဲ႔ သူ ခ်စ္သူဘ၀ ကတည္းက ေျပာ တာပါ။ 

ၾကာဇံေၾကာ္ဖို႔ အိမ္မွာ ၀က္သားနဲ႔ ၀က္အူေခ်ာင္း ရွိတယ္။ ေဂၚဖီနဲ႔ မုန္လာဥနီလည္း ရွိတယ္။ ဒီေတာ႔ ကမန္း ကတန္းေလး ေၾကာ္ၿပီး ပူပူေႏြးေႏြး ၾကာဇံေၾကာ္ေလးကို တစ္ေယာက္တည္း ေၾကာ္စားလိုက္ ပါတယ္။ ကၽြန္မ တစ္ေယာက္တည္း ဆိုေတာ႔ အခ်ဥ္ေတာင္ မလုပ္ေတာ႔ဘူး၊ Ready Made အခ်ဥ္ရည္ ပုလင္းနဲ႔ပဲ စားလိုက္ တယ္။

ဒါေလးက ကၽြန္မအလြန္ႀကိဳက္တဲ႔ ၾကာဇံေၾကာ္ေလ။