“အေတြးရိုးတည္လ်က္ ေၾကးအိုးဆီခ်က္”

မေန႔ညက ကၽြန္မနဲ႔ စာေရးဆရာ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ လုပ္စားျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္မက ေၾကးအိုး အလြန္ ႀကိဳက္ ပါတယ္။ စာေရးဆရာကေတာ႔ ႀကိဳက္တယ္ မဟုတ္ေပမယ္႔ ကၽြန္မႀကိဳက္လို႔ စားမယ္ဆိုရင္ အၿမဲ ကၽြန္မနဲ႔ အတူ လုိက္စားေပးတတ္ ပါတယ္။ ခုလည္း ကၽြန္မခ်က္တဲ႔ ေၾကးအိုးကို မၿငီးမျငဴ လိုက္စားေပးျပန္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ႔ အခ်က္အျပဳတ္ ပညာရွင္ႀကီး မဟုတ္တဲ႔ ကၽြန္မ အေနနဲ႔ ရန္ကုန္က Y.K.K.O ၊ ေရႊယုန္ေလး၊ ေရႊေတာင္တန္း၊ ေအာင္ျမင့္မိုရ္၊ ယူဂ်ီးနီးယား စတဲ႔ ဆိုင္ေတြက စားဖိုမွဴးေတြလို အဆာပလာ စံုစံုနဲ႔ ေၾကးအိုး ဆီခ်က္မ်ိဳး မလုပ္တတ္ေပမယ္႔ ကၽြန္မနဲ႔ ကၽြန္မခင္ပြန္း စားလို႔ျဖစ္ရံု ေၾကးအိုးဆီခ်က္မ်ိဳးေတာ႔ ကၽြန္မ အေတြး ရိုးရိုးနဲ႔ပဲ ခ်က္တတ္ ပါတယ္။ ရံဖန္ရံခါ ထမင္းဟင္းေတြ စားလို႔  ၿငီးေငြ႕တဲ႔အခါမ်ိဳးမွာ အခုလိုပဲ အေျပာင္းအလဲေလး ျဖစ္ေအာင္ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ကို လုပ္စား တတ္ပါတယ္။

စာေရးဆရာကေတာ႔ ကၽြန္မ ေၾကးအိုးဆီခ်က္ လုပ္စားမယ္ ေျပာေတာ႔ အရင္ကတည္းကလည္း ကၽြန္မ လက္ရာ စားဖူးလို႔ မျငင္းပါဘူး။ ဒီပို႔စ္ေလးကို ကၽြန္မတင္မယ္လုပ္ေတာ႔ ေခါင္းစဥ္ကိုေတာင္မွ သူပဲ ေရြးေပးတာပါ။ ကၽြန္မက အေတြးရိုးရိုးနဲ႔ ႀကံရႊယ္ၿပီး တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ခ်က္ထားတဲ႔ ေၾကးအိုးဆီခ်က္မို႔ 'အေတြးရိုးတည္လ်က္ ေၾကးအိုးဆီခ်က္' လို႔ ဒီပို႔စ္ကို သူ နာမည္ ေပးလိုက္ပါတယ္။

ဒါက စာေရးဆရာ ပန္းကန္၊ သူကနည္းနည္းပိုမ်ားတယ္

  ဒါေလးက ကၽြန္မစားဖို႔

ေၾကးအိုးဆီခ်က္နဲ႔ တြဲစားဖို႔ ေၾကးအိုးျပဳတ္ရည္နဲ႔ အခ်ဥ္